W eksperymencie LHCb bierze udział grupa fizyków, inżynierów i techników z Instytutu Problemów Jądrowych im. Andrzeja Sołtana w Warszawie. W laboratorium Instytutu budowana jest ważna część detektora służąca do rekonstrukcji torów cząstek z ładunkiem elektrycznym i dokładnego pomiaru ich pędów – tak zwane dryfowe komory słomkowe (T1-T3). Zasada pomiaru współrzednych na torze cząstki przechodzącej przez komorę jest prosta: znając predkość v elektronów dryfujących w gazie wypełniającym detektor można z pomiarów ich czasu dryfu t wyliczyć drogę dryfu s = vt.